Eichmann w Jerozolimie

Dramatyczne dzieje procesu Adolfa Eichmanna, współodpowiedzialnego za Holokaust, które w latach 60. XX wieku Hannah Arendt relacjonowała dla „New Yorkera”. Książka opatrzona słynnym podtytułem zawierającym jedno z najdonioślejszych sformułowań zrodzonych w stuleciu totalitaryzmów: „banalność zła”. Bolesna diagnoza postawiona przez filozofkę jest aktualna aż do dziś – systemowi zagraża każdy, kto myśli samodzielnie i nie podąża ślepo za rozkazami.

Relacja Hannah Arendt to nie tylko znakomity literacko klasyczny reportaż sądowy, lecz także esej o mechanizmie państwa totalitarnego oraz mentalności jego twórców i sług. Autorka, jeden z najwybitniejszych, niezależnych umysłów XX wieku, nie cofa się przed postawieniem pytań o istotę postaw Żydów europejskich w obliczu Zagłady, obiektywnie spoglądając na obie strony procesu. Książka bezcenna dla wszystkich, którzy interesują się historią i polityką XX wieku, a także pogłębioną interpretacją najważniejszych problemów naszych czasów.

Hannah Arendt (1906–1975) – filozofka żydowskiego pochodzenia, jeden z najwybitniejszych umysłów XX wieku, publicystka, teoretyk polityki. Uznawana za przedstawicielkę grona twórców teorii totalitaryzmu.