Tragizm wojny i okupacji w poezji Krzysztofa Kamila Baczyńskiego Tadeusza Różewicza i Zbigniewa Herberta

"Padł jak kamień przez Boga rzucony na szaniec…" --- Krzysztof Kamil Baczyński

1. Wybór
2. Miłość i trwoga
3. „Krajobraz po bitwie”
4. Terror i dorastanie do trumny
5. Apokalipsa
6. „Gdzie się kończy zbrodnia, tam się zaczyna kara”
7. Cierpienia zmuszonych do nienawiści
8. Ekspiacja za niezawinione winy
9. Oto chłopiec polski
10. Groza
11. Zakończenie

Ocalony świadek apokalipsy --- Tadeusz Różewicz

1. Partyzanci
2. Ofiary wojny i zbrodni
3. Smutek ocalonych i ocalałych
4. Pamięć bolesna
5. Zamiast Virtuti Militari
6. Okaleczeni fizycznie
7. Materialne relikty apokalipsy
8. Ścigani przez Polskę
9. Śmierć ideałów
10. Socjalizm bez „ludzkiej twarzy”
11. Październik ‘56
12. Konieczność moralnej (re)edukacji

"Contra spem sperare necesse est" --- Zbigniew Herbert

1. Pierwszy i siedemnasty września 1939
2. „Łobuzy od historii”
3. Ewolucja światopoglądu poety i jego bohaterów
4. Konspiracja
5. Partyzantka
6. Powstanie Warszawskie
7. Imperatyw pamięci o poległych i zamordowanych
8. Warszawa cmentarna
9. Demitologizacja nowej Warszawy
10. Za „żelazną kurtyną”
11. Uniwersalizm antycznych modeli tyranii
12. Terror totalitarny
13. Raport z oblężonej Polski
14. Przesłanie moralne poety myślącego