Polskie herbaria renesansowe jako źródło wiedzy medycznej

Polskie herbaria renesansowe jako źródło wiedzy medycznej to praca zbiorowa, której autorami są pracownicy Katedry Historii Medycyny Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum oraz studenci medycyny i pielęgniarstwa w Collegium Medicum.

Rozdziały książki są poświęcone poszczególnym specjalizacjom i gałęziom medycyny. W tomie opracowane zostały kolejno: okulistyka, hematologia, kardiologia, gastroenterologia, stomatologia, psychiatria i seksuologia.

Osobny rozdział został poświęcony zastosowaniu surowców roślinnych w leczeniu ran. Zagadnienie leczniczych właściwości ziół opisanych na kartach polskich herbarzy renesansowych zostało również przedstawione w ujęciu dietetycznym, a więc dosłownie i w przenośni od kuchni. Dietetyce zostały poświęcone dwa rozdziały książki.

Autorzy przyjęli wspólną metodę pracy. Polegała ona na porównaniu wiadomości zapisanych w renesansowych herbarzach ze współczesną wiedzą medyczną. Pozwoliło to ocenić, na ile dobór surowców roślinnych w leczeniu danego schorzenia w epoce renesansu był trafny, a na ile zależał od siły wypadkowej tradycji, przesądów i... przypadku. Aby znaleźć odpowiedź na to pytanie, z całą pewnością warto sięgnąć po tę książkę.