Wypożyczalnia słów / Forma

Wiersz rodzi się w skupieniu na sensualnym konkrecie albo w skoku w otchłań uogólnień. Agnieszka Rautman-Szczepańska próbuje połączyć te przeciwne metody twórcze w ich odmianach skrajnych: zderzając metafizykę z obserwacją biologicznego mikroświata komórek. Dokonuje ?ambitnego zamachu na wszystkość?, nie tracąc jednak zaufania do wiedzy empirycznej, toteż swą filozofię wysnuwa z lekcji fizjologii, a mostem przez dzielącą te dziedziny przepaść chce uczynić właśnie poezję. Powstają więc poetyckie traktaty z rozważaniami kluczowych zagadnień egzystencji i bytu: genezy i architektury Wszechświata, istoty człowieka i Boga, Słowa i Ciała, przyczyny i skutku, znaku i znaczenia, celu i sensu życia. z posłowia Piotra Michałowskiego Agnieszka Rautman-Szczepańska ? pisarka, rysowniczka, lekarka specjalistka medycyny rodzinnej. Wiersze publikowała w: ?Akcencie?, ?Akancie? ?Metaforze?, ?Przeglądzie Artystycznym? i na stronie: wydawnictwoj.pl. Laureatka konkursów poetyckich organizowanych przez Unię Polskich Pisarzy Lekarzy (II nagroda 2003, I nagroda 2016, II nagroda 2020, wyróżnienie 2021) i konkursu ?Pigmalion fantastyki? (2022) za opowiadanie Kwantosolarus. Wydała tomy wierszy: Szelest astralnych jaskółek (1993), Święta Helisa od Neuronów (2019), Atlas wędrownych tęsknot (2021) oraz baśnie: Królowa wróżek (2021; tekst nagrodzony w 2019 roku, w konkursie ?Książka Przyjazna Dziecku?), Trzecie oko (2021), Wyprawa po magiczny lek (2021), Drużyna Szeptunek (2021), Niezwykła podróż Aurory (2022) (dwie ostatnie z ilustracjami autorki).