Wehikuł czasu

To jedna z najważniejszych powieści w historii światowej literatury science fiction. Autor przedstawia historię naukowca, nazywanego Podróżnikiem w Czasie, który za pomocą skonstruowanego przez siebie urządzenia udaje się w odległą przyszłość. Spotyka tam dwa rodzaje ludzi, żywiących się owocami Elojów i mieszkających pod ziemią Morloków.

Istotnym elementem książki są pytania o szanse na lepszą przyszłość ludzkości w kontekście gwałtownego rozwoju naukowo-technicznego i szybkich zmian społecznych na naszej planecie.

Herbert George Wells (1866–1946), angielski prozaik, krytyk literacki, reformator społeczny, racjonalista, liberał. Rozwinął i spopularyzował powieść fantastyczno-naukową. Największy rozgłos przyniosły mu powieści: Wehikuł czasu , Niewidzialny człowiek, Wyspa doktora Moreau, Wojna światów (słynna adaptacja radiowa O. Wellesa z 1938 roku). Uznanie czytelników zdobyła ponadto społeczno-obyczajowa powieść Tono-Bungay; reportaże społeczno-polityczne (Rosja we mgle); popularny zarys Historia świata, do którego po doświadczeniach II wojny światowej i tragedii Hirosimy dołączył pesymistyczny, gorzki szkic Mind at the End of Its Tether; w Próbie autobiografii zawarł nietuzinkowy autoportret oraz szkice portretowe wielu postaci, m.in. współczesnych mu pisarzy i działaczy społecznych.