Kolonie Knellera

Chaim popełnia samobójstwo i trafia do świata, w którym życie toczy się dalej. Praca w pizzerii, przesiadywanie w barze. Pewnego dnia dowiaduje się, że jego dziewczyna również znalazła się w gronie samobójców, rozpoczyna więc podróż w poszukiwaniu miłości. Po drodze spotka między innymi zrzędzącego Kurta Cobaina, Króla Mesjasza i gadającego psa. Czy ta historia będzie miała szczęśliwe zakończenie
Anna, zakochuje się w chłopcu, który wyszedł z piekieł. Kierowca autobusu pragnie zostać Bogiem, a pewna macica staje się obiektem fascynacji środowisk twórczych.
To tylko próbka wyobraźni Kereta. Jego opowiadania, oprócz charakterystycznych absurdalnie humorystycznych scen z życia codziennego, zawierają groteskowe opisy życia pozagrobowego i rzeczywistości, w której do upragnionego uczucia może prowadzić zarówno autobus z nieuprzejmym kierowcą, jak i otchłań piekielna. To opowieść o życiu i śmierci, między którymi granica gdzieś się zaciera.
W ekranizacji tytułowego opowiadania wystąpił m.in. Tom Waits. Film zdobył liczne nagrody na festiwalach kina niezależnego.

Jego opowiadania to nie tylko galopada groteski ujętej w formę miniaturowych tekstów, spod których przebija niespodziewanie ton powagi, ale przede wszystkim zwarta całość podporządkowana jednemu, głównemu motywowi.
Dziennik

Jeśli Amos Oz w końcu jednak nie dostanie Nobla, to winny będzie pewnie młodszy o pokolenie Etgar Keret.
Łukasz Grzymisławski, Gazeta Wyborcza