Książki najgorsze i parę innych ekscesów krytycznoliterackich 1975-1980

Trzecie - ulepszone! - wydanie legendarnych Książek najgorszych... Stanisława Barańczaka.
Feliks Trzymałko i Szczęsny Dzierżankiewicz pojawili się na łamach Studenta w 1975 roku, aby - jak sami pisali - prowadzić przegląd bieżących osiągnięć polskiej grafomanii. Jak się okazało, m.in. za sprawą kryminałów publikowanych przez Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, grafomania polska przeżywała wówczas swój złoty okres i dostarczyła obu panom materiału do wielu tekstów. Prześmieszne paszkwile były pisane w rzeczywistości przez Stanisława Barańczaka i dość szybko zainteresowała się nimi cenzura. Cykl wyszydzający zjawisko grafomanii z państwową pieczątką trafił więc na łamy drugoobiegowych: Biuletynu Informacyjnego KOR i Zapisu.
Książki najgorsze... doczekały się dwóch wydań książkowych, które zyskały status kultowych. Obecnie oddajemy do rąk czytelników zmienione trzecie wydanie, wzbogacone o pięć wyskoków paszkwilanckich opublikowanych w 1993 w Gazecie Wyborczej.