Teo

Podczas spaceru Mały Człowiek spotyka niezwykłą postać, która przedstawia się jako Bóg. Nie przypomina jednak boga, jakiego sobie wyobrażał – nie jest stary, brodaty ani wszechwiedzący. Przeciwnie, jest zabawny, zmiennokształtny i… nie wie nawet, czym jest omlet! Tak rozpoczyna się niezwykły dzień pełen rozmów, śmiechu i odkryć. Mały Człowiek i Bóg razem gotują, kąpią się w jeziorze, wspinają na drzewa i uczą się od siebie nawzajem. A na koniec okazuje się, że ich spotkanie miało głębszy, zaskakujący sens… „Teo” to subtelna, pełna światła opowieść o przyjaźni, wierze i odkrywaniu siebie. Kitty Crowther z właściwą sobie lekkością i wrażliwością dotyka głębokich tematów, pozostawiając czytelnikowi przestrzeń do własnej interpretacji. To książka, która poruszy zarówno dzieci, jak i dorosłych, zapraszając do refleksji nad tym, co w życiu naprawdę ważne. Kitty Crowther nie moralizuje, lecz zaprasza do otwartej rozmowy o duchowości. „Są sytuacje, w których podejmowanie ważnych tematów polega na opowiadaniu historii dzieciom. Teo Kitty Crowther jest tego doskonałym przykładem. Niektóre książki są tym bardziej udane, im bardziej ryzykowne, ponieważ pozostają otwarte na nieoczekiwane interpretacje. Czyż nie jest tak z każdym dziełem twórczym – a także z człowiekiem, gdy tylko się rodzi? Dorośli często wpadają w zamęt, próbując zdecydować, czy dana książka jest dla dzieci. Tym bardziej, gdy chodzi o książkę obrazkową. Twórczość Kitty Crowther – laureatki prestiżowej Nagrody Astrid Lindgren – pokazuje, że z dziećmi można rozmawiać o wszystkim. Przez pryzmat Teo widać, że nie istnieje coś takiego jak „literatura dziecięca” – zamiast tego jest literatura uniwersalna, skierowana do dziecięcej wrażliwości człowieka. Kitty Crowther nie jest teolożką i nie próbuje nią być, publikując tę książkę. To przede wszystkim historia niezwykłego spotkania dwojga wyjątkowych istot.” Giulia Mirandola specjalistka w dziedzinie literatury dziecięcej i książek obrazkowych