Kolorowy szalik

Do klasy dołączył Nowy. Ma dziwne ubrania, własne zdanie i zwyczaje. I wcale nie zabiega o przyjaźń. Jakby mu na nikim nie zależało. Bez wątpienia jest jakiś inny. W każdym razie nie swój… Ech, naprawdę niełatwo go rozgryźć… Zresztą, czy warto? Przecież od razu widać, że słodko nie będzie… A jednak aż korci, żeby do niego zagadać – Nowy jest taki intrygujący!

Komu trudniej? Nowemu czy reszcie klasy? Zwykle rację ma „reszta”, bo siła w grupie. Ale czy zawsze? Czy również tym razem?

(…) „Dwa opowiadania zawarte w książce Barbary Kosmowskiej – tytułowy „Kolorowy szalik” oraz „Dziwne spodnie” – dotykają podobnego zestawu problemów: nietolerancji, szufladkowania, braku empatii i otwartości na drugiego człowieka. Każde z nich w sugestywny sposób pokazuje, co się może wydarzyć, gdy na zbyt długo utkwimy spojrzenie na czubku własnego nosa.(…)

Wymowę książki podkreślają piękne, choć oszczędne ilustracje Emilii Dziubak znajdujące się na okładce i wyklejkach – chłopiec siedzący samotnie na drzewie w środku lasu, spowity promieniami wschodzącego słońca, a potem tylko szalik, wplątany w burość gałęzi i tak bardzo, jakby na przekór, kolorowy…