Własne miejsca

Czy możliwe jest zrozumienie innej kultury? A może język jest granicą, za którą mentalność, uczucia, doświadczenia historyczne stają się niepojęte? I pomimo iż usiłujemy się zrozumieć, zbliżyć, zaprzyjaźnić, kochać, to język, świadomość, odmienność biografii uniemożliwia pełne porozumienie?

Własne miejsca to znakomity portret Polki, żony Szweda jej wewnętrzne dojrzewanie, próby ogarnięcia dwóch bardzo różnych kultur i poczucie obcości stale towarzyszące bohaterce. To także historia miłości zarówno polskiej, romantycznej, jak i powściągliwej, protestanckiej. To koleje związków tradycyjnych i partnerskich, histerycznych i rozsądnych, ale też dzieje przełamywania stereotypów.

Czy język, w jakim mówimy, wpływa na to, jak kochamy? A może wystarczy uczucia po prostu wyrażać, nie pozwolić im odejść, nie przegapić?