Bonifacy Miązek — poeta i badacz literatury polskiej

Bonifacy Miązek — poeta, kapłan, profesor Uniwersytetu Wiedeńskiego — przez całe życie budował mosty: między literaturą a duchowością, między Polską a światem, między słowem a doświadczeniem. Jego twórczość i działalność naukowa to nie tylko zapis intelektualnych poszukiwań, lecz także świadectwo głębokiego przeżywania historii, kultury i wiary. Miązek jawi się tu jako myśliciel niezależny, łączący naukową precyzję z osobistą refleksją nad losem człowieka.

Tom pod redakcją Justyny Radłowskiej, będący efektem międzynarodowej konferencji naukowej zorganizowanej w piątą rocznicę śmierci poety, ukazuje jego dorobek w szerokim kontekście literaturoznawczym, kulturowym i duchowym. Autorzy — badacze z Polski, Austrii i Czech — podejmują pogłębioną analizę zarówno poezji Miązka, jak i jego prac literaturoznawczych, w tym wyjątkowych syntez literatury polskiej w języku niemieckim. Ukazują sylwetkę intelektualisty, który z równą pasją pochylał się nad średniowiecznymi żywotami świętych i nad dramatem Balladyny czy twórczością Wierzyńskiego. Jego poezja, nacechowana metafizyczną głębią, jest alternatywą dla religijności PRL-owskiej, a zarazem wyrazem duchowego doświadczenia kapłaństwa, samotności i tęsknoty za ojczyzną.

To książka, która zainteresuje nie tylko literaturoznawców. Dla badaczy — jest cennym źródłem wiedzy o metodologii, recepcji i międzynarodowej obecności polskiej literatury. Dla czytelników — zaproszeniem do świata, w którym samotność, wiara i pamięć splatają się w poetycką opowieść o człowieku w słowie szukającym domu.