Martwy

Georges Bataille szuka niemożliwego. Chce być świadkiem ?gwałtownego przystępu do tajemnic istnienia?. Dlatego uparcie podąża za pragnieniem ? rozjątrzonym i milczącym. Dlatego pisze ?zachowując w sobie pytanie otwarte jak ranę?. Jego dzieło wyrasta z niepokoju. Jest to niepokój myśli stającej wobec prawdy, która jawi się jako noc sensu, prawdy otchłannej, zamieszkującej miejsce okryte trwogą. I jest to też niepokój wyobraźni ? wychodzącej naprzeciw ciemności istnienia. Paweł Próchniak