Smuga krwi

Na Olandię wreszcie zawitała wiosna, a z nią pierwsi miastowi. Wśród nich Per Morner, który chce spędzić na wyspie Wielkanoc. Jego plany krzyżuje jednak telefon od schorowanego ojca. Jerry jest w swoim starym studiu filmowym i prosi, żeby po niego przyjechać. Gdy Per dociera na miejsce, w budynku wybucha pożar. W ostatniej chwili udaje mu się uratować ojca. Policja znajduje na pogorzelisku zwłoki dwóch ofiar. Per rozpoczyna własne śledztwo i mimo woli zostaje wciągnięty w brudne sprawy Jerry?ego, który przez lata zajmował się seksbiznesem. Czy za pożarem stoi ekswspólnik, a może któryś z aktorów zatrudnionych przy pornograficznych produkcjach? Trudno dociec prawdy w świecie, w którym nikt nie używa prawdziwych nazwisk. Jednak im bliżej rozwiązania tajemnicy jest Per, tym większe grozi mu niebezpieczeństwo. Zbliża się Noc Walpurgii, na Olandii znów zapłoną ogniska? Smuga krwi to trzecia część olandzkiej trylogii Johana Theorina. Fabuła balansująca między tym, co nadprzyrodzone, a tym, co racjonalne, między tym, co dobrze znane, a tym, co przerażające ? słowem: świetna powieść. Ostgota Correspondenten Theorin ma dar tworzenia niesamowitej atmosfery, a elementy fantastyczne wplata w narrację z rozmysłem i wyczuciem (?). Błyskotliwa i wciągająca książka. Svenska Dagbladet Powieść odkrywcza, melancholijna, wiarygodna. Napisana subtelnie, ale też dojrzale. Smalandsposten Siła tej powieści tkwi w jej bohaterach, w opisie ich stosunków rodzinnych, a także w umiejętności stworzenia fascynującej atmosfery. Theorin potrafi opowiadać. Swedish Book Review