Przypowieści mądrościowe Ewagriusza z Pontu

Często patrzymy na siebie pod kątem udanego życia. Coraz lepiej jednak rozumiemy, że bez relacji do Boga powodzenie w życiu nie jest możliwe. Na naszej drodze do udanego życia, na drodze do nas samych i do Boga, możemy czerpać z bogatych źródeł, jakie proponuje nam chrześcijańska tradycja. Czystym i zawsze orzeźwiającym źródłem duchowego życia są pisma pierwszych mnichów.
Proponujemy Państwu wysłuchanie 20 przypowieści Ewagriusza z Pontu - znakomitego autora duchowych dzieł IV wieku, który w samotności pustyni przeżywał swoją tęsknotę za Bogiem, a przy tym zaglądał w zakamarki swojej duszy.
Według Ewagriusza rozprawienie się z myślami i uczuciami, z potrzebami i namiętnościami ludzkiej duszy to warunek odnalezienia pokoju wewnętrznego: zdrowia naszej duszy. Zdrowie naszej duszy jest z kolei warunkiem koniecznym, abyśmy mogli się odnaleźć w modlitwie, abyśmy mogli modlić się bez rozproszenia i dojść do kontemplacji, w której stajemy się jedno z Bogiem. Dla Ewagriusza celem wszystkich zmagań i poszukiwań jest ustawiczna modlitwa; modlitwa, w której mnich wznosi się do Boga. W tym także zawiera się dla niego najwyższa godność człowieka - przerastać na modlitwie samego siebie i stapiać się z Bogiem.
Mamy nadzieję, że słowa Ewagriusza opatrzone komentarzem Anselma Grüna pomogą nam zrozumieć - bez zbytnich upiększeń - rzeczywistość własnej duszy i odczuć: "To droga, na której można stać się człowiekiem. Taki jest Bóg."