Czarne życie

Pewnego dnia dziadek znalazł w piwnicy nieżywą mysz. Z pudełka na zapałki zrobiliśmy trumnę, a ja pomalowałam elegancki kamień nagrobny.
Zaprosiłam wszystkich na pogrzeb Emmę, Mateusza, mamę, tatę, babcię i dziadka. Było wspaniale, ale mi i tak zrobiło się smutno. Jak strasznie jest umierać, pomyślałam.
Wiesz powiedział dziadek. Niektórzy wierzą, że po śmierci idziemy do nieba albo rodzimy się na nowo. Jako inni ludzie. Lub jako zwierzęta.
No to ja chcę być dzikim koniem w Mongolii odpowiedziałam.

Czarne życie to ostania część znakomitej trylogii Amandy Eriksson.
Zobacz: Inne życie , Różowe życie.