Bunkier

Sobibór był najmniej rozpoznanym ze wszystkich obozów zagłady. Sukces powstania więźniów 14 października 1943 zmusił Niemców do pospiesznego zniszczenia wszystkich dowodów związanych z tym miejscem. Nie przeżył żaden z więźniów pracujących w obozie III, nikt, kto choćby przez chwilę widział komorę gazową lub to, co działo się w tej części obozu, nie mógł dać swego świadectwa. Podstawą do zrekonstruowania dziejów obozu pozostają przede wszystkim relacje, zeznania i pamiętniki byłych więźniów, którzy przeżyli powstanie i doczekali wyzwolenia.

Przedstawiamy fragmenty świadectw 27 ocalonych. Do tych zapisów dołączamy także dwa głosy tych, którzy zginęli w sobiborskiej komorze gazowej. Te dwa listy wyrzucone z pociągu jadącego do obozu reprezentują ponad 300 tysięcy osób, które w Sobiborze zostały na zawsze.

Książka wydana we współpracy z Ośrodkiem KARTA.