Ale jednak czuję i żyję
Pamiętnik więźnia obozu pracy w Budzyniu

Wspomnienia Marcelego Starka to głos Żyda polskiego ocalałego z rzezi II wojny światowej, urodzonego we Lwowie w 1908 r. matematyka polskiego, przedwojennego komunisty, jednego z tych, którzy po 1945 r. odbudowywali środowisko matematyczne w kraju. Pamiętnik powstał w całości na przełomie 1945 i 1946 r. dotyczy głównie roku 1943. Jego celem było pożegnanie się z przeszłością i akceptacja powojennej rzeczywistości oraz odpowiedź na pytania, gdzie leżą granice ludzkiego zła, jak bardzo człowiek może zarazić się nienawiścią i czy mają tu znaczenie narodowość i religia. Ponadstustronicowy pamiętnik jest najobszerniejszą dostępną relacją na temat obozu w Budzyniu (dziś część Kraśnika, koło Lublina), gdzie okupant urządził obóz pracy przymusowej dla Żydów. Publikacja odsłania nieznaną powszechnie kartę lokalnej historii. Do tekstu wspomnień dołączono szeroki wybór z powojennej korespondencji autora oraz zbiór wspomnień o Marcelim Starku autorstwa osób, które go znały.