Poczucie winy i przebaczenie w duszpasterstwie i teologii

Czy poczucie winy musi przytłaczać nas swoim ciężarem i zatruwać każdy radosny moment codzienności? Jak pozbyć się dręczących wyrzutów sumienia, kiedy nie starcza nam przebaczenie ze strony innych , jak zmierzyć się z własną winą, jak ją oswoić?
Oto pytania, na które stara się odpowiedzieć w kolejnej książce-poradniku Wunibald Müller. Jego rozważania, prowadzone z psychoterapeutycznej i duchowej perspektywy, uświadamiają czytelnikowi znaczenie osobistej polemiki z własną winą. Autor wskazuje na wielkie znaczenie miłosierdzia, które winniśmy okazywać nie tylko innym, ale także sobie. Jednakże warunkiem niezbędnym do osiągnięcia spokoju sumienia pozostaje poszukiwanie miłości dzięki sercu, które `bije naprawdę`. Müller powtarza za ojcem Pambo `jeśli masz serce, możesz być zbawiony`, a zatem wyzwoli cię dobroć i żywotność twojego serca, pod warunkiem że poznasz i uznasz siłę Bożego miłosierdzia.
Książka Müllera nie jest suchym wykładem obfitującym w fachową terminologię. Dużo w niej historii codziennych, przykładów z życia osób, które próbują radzić sobie z poczuciem winy, błądzą i poszukują przebaczenia u innych i w sobie, a nade wszystko dążą do pojednania z Bogiem w obliczu swojej, już oswojonej, winy.