Mój życiorys polonistyczny z historią w tle

Jako mały chłopiec chciałem być fiakrem, jak to się w Krakowie mówiło, potem kapitanem okrętu. Ale rychło zaimponowała mi praca naukowa. Nie ciągnęło mię do wierszy czy opowiadań, za to już na początku klasy V zacząłem pisać - o literaturze. Zajmowanie się literaturą to nie tylko moje zamiłowanie, a później zawód, to także mój "sposób na życie". Podlegał presji historii i łączył się z zaangażowaniem politycznym. W takiej więc mierze, w jakiej okaże się to konieczne, ten życiorys naukowy jest także życiorysem osobistym i politycznym. Henryk Markiewicz.