Metale ciężkie

"Na każdej stronicy,  w każdym wersie tego tomiku Paweł Kozioł bierze na warsztat  trudną w obróbce materię  chaosu.  Wie doskonale, że  aby nadać jej  właściwy kształt,  należy być  wytrwałym,  przebiegłym,  czujnym.  Kiedy trzeba, nawet chwilowo jej ustąpić.  Stąd bierze się chyba jego  strategia regresywności, cofania się do macierzy świata.
Poeta eksploruje  wrażenia aż do samego  dna, na wskroś.  Wychwytuje  ich poszumy, chrzęsty, zgrzyty,   by później  to,  co ujrzane i objęte słowem  –  albo  przemilczane  –  umieścić w rozległej perspektywie poznania, którego  niezawodnym medium staje się tutaj  bogaty, zróżnicowany język o wycyzelowanym, niekiedy zaskakująco,  detalu.
Modelując  oporne, chropawe  tworzywo, osiąga autor  indywidualną, coraz mocniej  zestrojoną  melodykę wiersza, słyszalną zwłaszcza wtedy,  gdy  czytamy  cykl  dziewięciu pieśni.  Właściwie już miłosnych.
Książka zajmująca  – od introdukcji aż po przypisy."
Piotr W. Lorkowski o książce Metale ciężkie.

Paweł Kozioł – ur. 1979, poeta, krytyk, średniowiecznik i programista-amator. Wydał tomiki Czarne kwiaty dla wszystkich, Wpław oraz Uwaga, nie ma takiej fali (Staromiejski Dom Kultury, Warszawa, odpowiednio 2003, 2005 i 2008).