Najwierniejszy sojusznik
Historia Polskich Sił Zbrojnych w czasie II wojny światowej

Pod koniec II wojny światowej alianci zdradzili Polskę i oddali ją Związkowi Sowieckiemu. Po ostatecznym zwycięstwie nad Niemcami miliony mężczyzn i kobiet, którzy przez sześć długich lat walczyli o wolność, zostało zdanych na łaskę i niełaskę Sowietów. Okrutnym zrządzeniem historii świat w większości pozostał obojętny na ich heroiczną walkę i ów kończący ją akt zdrady, a rolę, jaką Polacy odegrali w czasie wojny, celowo pomniejszano przez dziesiątki lat. Polacy stanowili w latach wojny czwartą co do wielkości armię aliancką. Po bohaterskiej, ale skazanej na klęskę obronie swego kraju w 1939 roku polscy żołnierze walczyli u boku aliantów wszędzie tam, gdzie potrzebowano ich odwagi i poświęcenia. W ojczyźnie zorganizowali najbardziej aktywny i najskuteczniejszy ruch oporu podczas wojny, całe podziemne państwo ze wszystkimi strukturami, armią, a nawet szkolnictwem. Po napaści III Rzeszy na Związek Sowiecki polscy żołnierze przebywający w Gułagu utworzyli na Wschodzie armię, by pomóc w walce z Niemcami. Oto historia Polskich Sił Zbrojnych, obfitująca w niepublikowane dotąd relacje z pierwszej ręki i unikatowe fotografie. Historia bohaterskiego oporu i wielkiej zdrady, wskutek której Polacy, mimo zwycięstwa nad Niemcami, nie odzyskali wolności.