Optymalizacja profilaktyki problemów alkoholowych
Pedagogiczne implikacje grupowych interwencji krótkoterminowych

Krzysztof Andrzej Wojcieszek doktor nauk humanistycznych (Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie), mgr biologii molekularnej i filozofii (Uniwersytet Łódzki). Kierownik Zakładu Resocjalizacji w Wyższej Szkole Nauk Społecznych Pedagogium w Warszawie. Twórca szkolnych programów profilaktycznych: Noe, Przygotowanie do profilaktyki domowej, Debata, Korekta, Szlaban, Smak życia czyli debata o dopalaczach itp. Członek zespołu ekspertów Ministerstwa Zdrowia konstruujących Narodowy Program Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Jako profilaktyk zajmuje się projektowaniem i implementacją programów profilaktycznych (np. Muzyka moim alkoholem, Sonda 21, kampania Chrońmy Młodość, kampania Bezpieczne wakacje). Specjalizuje się także w antropologii filozoficznej i w nowoczesnej dydaktyce filozoficznej. Autor kilku książek, m.in. Na początku była rozpacz (Kraków 2005), Program profilaktyczny Szlaban (Warszawa 2006), Człowiek spotyka alkohol. Filozoficzne podstawy wychowania do trzeźwości w ujęciu tomistycznym (Kraków 2010), współautor prac zbiorowych z zakresu profilaktyki problemowej. Opublikował ponad 150 artykułów naukowych i popularnonaukowych. Uczestniczył w kilkudziesięciu konferencjach naukowych krajowych i zagranicznych (Malm, Porto, Wilno, Rzym, Moskwa, Lizbona), kilkuset seminariach, sympozjach i konferencjach szkoleniowych. Obecnie prowadzi prace badawcze z zakresu zastosowań antropologii filozoficznej w pedagogice resocjalizacyjnej i profilaktyce problemowej (WSNS Pedagogium w Warszawie). * * * K.A. Wojcieszek przedstawia oryginalną, odmienną od wyznaczonych standardów koncepcję profilaktyki problemów alkoholowych, opierającą się na antropologicznych uwarunkowaniach pracy wychowawczej, nawiązującą do współczesnych realiów życia społecznego oraz zagrożeń związanych ze starzejącym się społeczeństwem. Stąd też obecny w opracowaniu nowatorski postulat objęcia wszystkich generacji oddziaływaniami profilaktycznymi []. Autor wskazuje na konieczność podejmowania krótkich interwencji profilaktycznych w grupie, uzasadniając swoje stanowisko aktualnymi warunkami społecznymi oraz podbudowując je wynikami badań polskich i zagranicznych. Opisana w pracy metoda KIPG może zostać przetransponowana na grunt innych profilaktyk, np. profilaktyki ryzykownych zachowań seksualnych. Może też być z powodzeniem wykorzystana w resocjalizacji osób nieprzystosowanych społecznie. Wszystko to daje w efekcie książkę niezwykle wartościową. dr hab. Beata Nowak (fragment recenzji) * * * Człowiek, zafascynowany fałszywie rozumianą wolnością, często popada w zniewolenie, a najczęstszą pułapką jest dla niego alkohol. Zjawisko to stawia przed specjalistami wyzwania związane z poznawaniem oraz opisywaniem mechanizmów i prawidłowości, które sprawiają, że człowiek - z natury swej wolny i odpowiedzialny - staje się zniewolony i nieodpowiedzialny. Szczególną rolę pełnią tutaj wysiłki specjalistów z zakresu profilaktyki uzależnień, dzięki którym możliwe jest przywracanie właściwej roli wychowaniu. Projektowanie i realizowanie skutecznych działań interwencyjnych pozwalają człowiekowi na powrót do życia wolnego i odpowiedzialnego. Prezentowana praca Krzysztofa A. Wojcieszka stanowi dojrzałe dzieło z zakresu profilaktyki uzależnień, które powinno znaleźć szerokie grono odbiorców zarówno wśród badaczy zjawiska, jak też specjalistów zajmujących się szeroko rozumianą profilaktyką uzależnień, a także studentów pedagogiki, psychologii czy medycyny. Stosowany przez Autora język i sposób narracji sprawia, że po książkę sięgną również ci, dla których problem używania alkoholu i innych środków psychoaktywnych to nie obszar działań zawodowych, ale osobiste wyzwanie. prof. dr hab. Zbigniew Gaś (fragment recenzji)