Ruch dysydencki w ZSRR pojawił się pół wieku temu ? nagle i jakby znikąd, wprawiając w zdumienie nie tylko sowieckie władze, ale także zachodnich sowietologów. Do tej chwili nikt nie ośmielał się nawet myśleć, że możliwe jest w Związku Radzieckim jawne działanie niezależnych stowarzyszeń. Anatolij Marczenko, prosty
robotnik, jako młody chłopak przypadkowo dostał się w tryby opresywnego systemu i wszedł w środowisko więźniów politycznych, by z czasem stać się jednym z nich. Łagry mordowskie, do których trafił w latach 60. i które opisuje w swoich wspomnieniach, stały się jego ?uniwersytetem?. Poznał tam prawdziwą historię, nauczył
się podstaw ekonomii, wiedzy o polityce i stał się zdeterminowanym przeciwnikiem nieludzkiego systemu, a zarazem prawdziwym humanistą.
Zmarł 8 grudnia 1986, w wyniku głodówki, którą podjął w więzieniu w obronie więźniów politycznych w ZSRR. Pięć dni później Michaił Gorbaczow odbył rozmowę telefoniczną z Andriejem Sacharowem przebywającym na zesłaniu w Gorkim, co zapoczątkowało proces uwalniania więźniów politycznych. W 1988 roku Parlament Europejski przyznał po raz pierwszy Nagrodę im. Andrieja Sacharowa ? Nelsonowi Mandeli i Anatolijowi Marczence.
Szczegóły
Tytuł: Moje zeznaniaAutor: Anatolij Marczenko
Wydawnictwo: Ośrodek Karta
Seria: Świadectwa. Rosja XX wiek
ISBN: 9788361283836
Liczba tomów: 1
Tytuł oryginału: Moi pokazanija
Język oryginału: rosyjski
Tłumacz: Szokalski Jerzy
Języki: polski
Rok wydania: 2013
Ilość stron: 368
Format: 14.5x20.5cm
Oprawa: Miękka ze skrzydełkami
Waga: 0.51 kg
Recenzje
Informacje:
Klienci, którzy kupili oglądany produkt kupili także:
Herrenvolk po żydowsku
Von Borowiecky
Mój kraj, mój świat
Zysk i S-ka
Zwycięzca po przejściach
Ośrodek Myśli Politycznej