Harpia

Ada, niegdyś bardzo wrażliwa i uczuciowa, po przeżyciu silnego zawodu uczuciowego, w obawie przed kolejnym cierpieniem zaczyna żyć w sposób całkowicie kontrolowany. Tym sposobem z czasem traci kontakt z własnym wnętrzem: uczuciami i potrzebami. Jest przekonana, że jest kobietą szczęśliwą: silną, niezależną, świadomą. Jako kobieta bezdzietna i rozwiedziona prowadzi bardzo spokojne życie jest właścicielką galerii staroci Strych, która stanowi źródło jej utrzymania. Tyle tylko, że Adela ma nieco ponad trzydzieści lat i kawał życia przed sobą Tak dalej przecież być nie może! Podczas wieczornej przechadzki Adela wpada na mężczyznę, który podtrzymuje ją, ratując przed upadkiem. Spontanicznie dochodzi do pocałunku między dwojgiem nieznajomych. Po tym zajściu wraca do domu, jest w szoku. Nie wie, kim był ów mężczyzna, jak wyglądał, i nie rozumie, jak mogła dopuścić do tej sytuacji. Wie tylko, że żaden dotychczasowy pocałunek nie dostarczył jej tylu wspaniałych doznań. Poukładane życie zaczyna sypać się jak domek z kart. Wystarczy tylko znowu uwierzyć w ludzi i siebie. Tylko czy aż Danuta Noszczyńska plastyczka, reżyserka, twórczyni amatorskich teatrów Azet i Amarant, specjalista do spraw teatru i plastyki w Miejskim Centrum Kultury i Sportu w Jaworznie, absolwentka krakowskiego liceum plastycznego oraz wydziału filozoficznego UJ. Jako pisarka zadebiutowała w 2007 r. książką Historią nie Magdaleny. Potem ukazały się: Blondynka moralnego niepokoju, Hormon nieszczęścia, Mogło być gorzej, Kufer babki Alicji, Luizę pilnie sprzedam, Pod dwiema kosami, czyli przedśmiertne zapiski Żywotnego Mariana (Nagroda Festiwalu Literatury Kobiecej Pióro i Pazur), Wszystkie życia Heleny P..