Kult bł. męczenników z Pratulina

Kościół uczy, że wszyscy jego członkowie, niezależnie od tego, czy należą do hierarchii, czy są ludźmi świeckimi, są powołani do świętości. O tym powołaniu tak mówi św. Paweł: „wolą Bożą jest uświęcenie wasze”. On osobiście spotkał Jezusa zmartwychwstałego. Został przez Niego oświecony i uzdolniony do głębszego zrozumienia Jego osoby, nauki i sensu Jego śmierci. Jezus, boski Nauczyciel i Wzór wszelkiej doskonałości, zachęcał swych uczniów, aby z ufnością otwierali się na Boga. Mówił do nich: „Bądźcie wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski”.
Jezusowa propozycja jest możliwa do realizacji tylko w klimacie wiary w Trójjedynego Boga. Dlaczego w klimacie wiary? – bo „bez wiary nie można podobać się Bogu. Przystępujący do Boga musi uwierzyć, że [Bóg] jest i że wynagradza tych, którzy Go szukają”. Wiara, która rodzi się ze słuchania słowa Bożego, prowadzi jeszcze głębiej w Boże tajemnice. Prowadzi do sakramentów świętych. One są znakami, które wybrał Chrystus i uczynił je skutecznymi znakami swojej łaski, czyli „kanałami” przeprowadzającymi życie Boże do człowieka wierzącego. Tak dokonuje się jego usprawiedliwienie i uświęcenie.
Ochrzczeni nie są jednak zaprogramowani na dobro. Pozostają wolni. Niejednokrotnie popełniają grzechy. Dlatego potrzebują Bożego miłosierdzia. Świadomość ochrzczonych o niemożności wyzwolenia się z grzechów o własnych siłach każe im modlić się codziennie z ufnością: „Ojcze nasz… odpuść nam nasze winy”, czynić pokutę, a w przypadku grzechu ciężkiego przyjąć sakrament pokuty.
Wzorem takiej postawy są święci. Wśród nich są ludzie różnych stanów, zawodów i wieku. Wspólne dla nich jest to, że w czasie życia ziemskiego pozwolili się prowadzić Duchowi Świętemu. Byli posłuszni woli Boga. Podążali za Chrystusem ubogim, pokornym i dźwigającym krzyż, z nadzieją uczestnictwa w Jego zmartwychwstaniu i chwale nieba.
Kościół czci swoich świętych kultem liturgicznym i kultem pobożnościowym. Właściwe rozumienie istoty i sensu kultu świętych skutecznie chroni przed magicznym traktowaniem ich wstawiennictwa. Święci bowiem wskazują zawsze na Chrystusa.
Błogosławieni z Pratulina są takimi duchowymi orędownikami przed Bogiem. Współcześni wyznawcy Chrystusa, wspierani Bożą łaską i korzystający z duchowego wstawiennictwu błogosławionych męczenników, mogą żyć z wiary i tak umacniać jedność Kościoła.