Korespondecja 1955-89 J.Nowak-Jeziorański M.Winowska

Publikowane po raz pierwszy listy Jana Nowaka-Jeziorańskiego i Marii Winowskiej stanowią część znajdującego się w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich archiwum słynnego kuriera z Warszawy. Znajomość korespondentów zainicjował w 1957 roku biskup Bolesław Kominek. Duchowny przedstawił Nowakowi Winowską jako osobę cieszącą się nieograniczonym zaufaniem prymasa Polski Stefana Wyszyńskiego. Nowak i Winowska spotykali się w Rzymie, Paryżu i w Monachium, ale przede wszystkim regularnie do siebie pisali. Ich listy dotyczyły sytuacji Kościoła w Polsce Ludowej, a w szczególności polityki religijnej władz, działalności stowarzyszeń katolickich i osobistego zaangażowania obojga na rzecz wolności religijnej. JAN NOWAK-JEZIORAŃSKI (1914-2005) Właśc. Zdzisław Antoni Jeziorański. Polityk, publicysta, pisarz, a także kolekcjoner sztuki; słynny kurier z Warszawy. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 roku i działalności konspiracyjnej. Po wojnie na emigracji. Wieloletni dyrektor Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa oraz konsultant Rady Bezpieczeństwa Narodowego w Stanach Zjednoczonych w czasie prezydentury Jimmyego Cartera. Wspierał opozycję demokratyczną w kraju. Odegrał istotną rolę w staraniach Polski o przyjęcie do NATO. Za długoletnią działalność na rzecz kraju odznaczony został Orderem Orła Białego. Jego archiwum znajduje się w Ossolineum. MARIA WINOWSKA (1904-1993) Publicystka, wybitna przedstawicielka polskiej emigracji we Francji. W czasie wojny uczestniczka francuskiego ruchu oporu. Pisała o Kościele za żelazną kurtyną - w Polsce, na Litwie i w Rosji. Zajmowała się także ruchem dysydenckim i prawami człowieka. Utrzymywała kontakty m.in. z Andriejem Sacharowem, Aleksandrem Sołżenicynem, Władimirem Bukowskim, Jerzym Turowiczem, Adamem Michnikiem i Stefanem Kisielewskim. W 1950 roku otrzymała Nagrodę Akademii Francuskiej za książkę "Le Fou de Notre-Dame. Le pere Maximilien Kolbe". <br> Niniejszą edycję listów przygotował dr Andrzej Nowak (ur. 1973), absolwent historii Uniwersytetu Wrocławskiego, kustosz Działu Rękopisów Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, gdzie sprawuje opiekę nad archiwum Jana Nowaka-Jeziorańskiego. Interesuje się polityką wyznaniową państwa, stosunkami państwo-Kościół, powojenna emigracją polityczną i wykorzystywaniem mediów do celów propagandowych. Andrzej Nowak (1973) absolwent historii Uniwersytetu Wrocławskiego, doktor nauk humanistycznych, kustosz Działu Rękopisów Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, gdzie sprawuje opiekę nad archiwum Jana Nowaka-Jeziorańskiego. Interesuje się polityką wyznaniową państwa, stosunkami państwoKościół, powojenną emigracją polityczną i wykorzystywaniem mediów do celów propagandowych.