Smutki tropików
Współczesne kino Ameryki Łacińskiej jako kino polityczne

W Ameryce Łacińskiej nawet wybór tego, co na siebie założysz, ma znaczenie polityczne. To zdanie Gaela Garcíi Bernala, najbardziej chyba rozpoznawalnego aktora tego kontynentu, bohatera kultowych Amores perros i Dzienników motocyklowych, może służyć za klucz do zrozumienia książki Jarosława Pietrzaka. Nawiązujące tytułem do słynnej pracy Claudea Lévi-Straussa, Smutki tropików to coś znacznie więcej niż zbiór kilkunastu esejów o najciekawszych filmach latynoskich ostatnich dwóch dekad. To ambitna i wciągająca wędrówka po życiu społecznym i politycznym Ameryki Łacińskiej, począwszy od zamachu Pinocheta w Chile w 1973 r. do chwili dzisiejszej. Wędrówka nie omijająca najtrudniejszych problemów kontynentu gigantycznych nierówności, wyzysku, wykluczenia i dyskryminacji, czyli żelaznego zestawu plag, jakie funduje nam kapitalizm, a od blisko 30 lat jego neoliberalna odmiana.