Wiedza tajemna w zarysie

W nauce przyrodniczej fakty leżą w obrębie świata zmysłowego; opisujący je badacz traktuje więc czynności duszy jako coś, co schodzi na dalszy plan wobec związku i przebiegu faktów zmysłowych. Kto jednak opisuje świat duchowy, musi czynności duszy wysunąć na pierwszy plan, bowiem czytelnik dochodzi do uświadomienia sobie faktów jedynie przez przyswojenie w prawidłowy sposób tych czynności. Te fakty bez współudziału duszy nie są dla ludzi dostrzegalne, jak to ma miejsce w naukach przyrodniczych, chociaż nie są tam rozumiane; są one postrzegane tylko dzięki czynności duszy. Przy opisywaniu treści wiedzy duchowej zakłada się zatem z góry, że czytelnik poszukuje faktów razem z autorem. Autor ujmuje ten opis w formę opowiadania o odkrytych faktach, jednak w tym opowiadaniu nie panuje osobista dowolność, lecz naukowy punkt widzenia oparty na metodzie przyrodniczej.