Kampania białocerkiewska 1651

Spis treści: Wstęp I Siły zbrojne i taktyka walki przeciwników w połowie XVII wieku II Narastanie konfliktu III Kampania zimowo-wiosenna 1651 roku hetmana polnego koronnego Marcina Kalinowskiego IV Marsz pod Beresteczko V Bitwa pod Beresteczkiem VI Pierwsze trudności armii koronnej VII Ofensywa wojsk koronnych VIII Kampania kijowska wojsk Wielkiego Księstwa Litewskiego IX Rokowania polsko-kozackie pod Białą Cerkwią X Bitwa i ugoda białocerkiewska Zakończenie Aneksy Bibliografia Spis map i schematów Notka o książce: Kampania białocerkiewska wojsk Rzeczpospolitej Obojga Narodów była konsekwencją zwycięstwa odniesionego przez armię koronną na przełomie czerwca i lipca 1651 roku w bitwie pod Beresteczkiem. Miała ona dać odpowiedź na pytanie, czy zwycięstwo to zostanie wykorzystane. Szanse na to były bardzo duże, gdyż po Beresteczku armia kozacko-tatarska była kompletnie rozbita i szybka akcja wojsk polskich pokrzepionych świeżą wiktorią mogła zakończyć powstanie, które trwało z przerwami od 1648 roku. W połowie 1651 roku Rzeczpospolita znalazła się w najkorzystniejszej sytuacji militarnej od początku powstania Chmielnickiego, bowiem aż do bitwy beresteckiej, w starciach z Kozakami wspomaganymi przez Tatarów, nieudolnie dowodzona armia polska ponosiła same klęski. Wystarczy wspomnieć początkową fazę powstania, czyli starcia nad Żółtymi Wodami czy pod Korsuniem, w których wojsko kwarciane zostało całkowicie zniszczone. (...) Celem niniejszej pracy jest jak najbardziej dokładne odtworzenie wydarzeń z lata 1651 roku i odpowiedź na pytanie, na ile, i czy w ogóle, udało się wykorzystać zwycięstwo odniesione przez armię koronną na przełomie czerwca i lipca. Czytelnik znajdzie tu informacje o taktyce walki obu stron konfliktu, jego narastaniu, a także analizę sytuacji wewnętrznej i międzynarodowej Rzeczypospolitej w omawianym okresie. Oczywiście tematem przewodnim będą wydarzenia rozgrywające się od czerwca do września 1651 roku Notka o autorze: Konrad Rzepecki (ur. 1981 w Krakowie), absolwent Instytutu Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, który ukończył w 2005 r. Pasjonuje się historią wojskowości, zwłaszcza okresem staropolskim. Szczególnym obiektem jego zainteresowań są czasy panowania w Rzeczypospolitej dynastii Wazów oraz wielkie konflikty, które wtedy wstrząsały państwem polsko-litewskim. Oprócz zainteresowań historycznych jego hobby to sport i turystyka górska. Obecnie pracuje jako nauczyciel w gimnazjum oraz liceum ogólnokształcącym.