Niebo jest nasze. Miłość i terror w złotym wieku piractwa powietrznego

Na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych w USA porywano co najmniej jeden samolot tygodniowo. Początkowo porywacze zwykle chcieli dostać się na Kubę – było to tak częste, że w amerykańskich samolotach wszystkie kokpity zostały wyposażone w mapy Morza Karaibskiego, pilotów zaopatrzono w rozmówki hiszpańskie, a Ambasada Szwajcarii w Hawanie, która reprezentowała amerykańskie interesy dyplomatyczne na Kubie, przygotowała dla linii lotniczych formularz z prośbą o szybki zwrot skradzionej maszyny.

Z czasem zaczęto porywać samoloty dla okupu lub by zamanifestować polityczny sprzeciw. Jednak dopiero groźba użycia porwanego samolotu do zniszczenia reaktora jądrowego sprawiła, że na lotniskach wprowadzono surowsze środki bezpieczeństwa, łącznie z kontrolą osobistą pasażerów i prześwietlaniem ich bagażu podręcznego.

Niebo jest nasze to fascynująca, miejscami zabawna, a miejscami przerażająca opowieść o złotym wieku piractwa powietrznego, osnuta wokół historii słynnej pary, Rogera Holdera i Cathy Kerkow, którzy uprowadzonym samolotem i z pół miliona dolarów okupu dotarli aż do Algieru. To także świetny portret psychologiczny ogarniętej podniebnym szaleństwem Ameryki tamtych lat.

Pora na zmianę spojrzenia na Amerykę końca lat 60. i początku 70. Do hippisów, Woodstocku, walki o równouprawnienie czarnych i protestów przeciwko wojnie w Wietnamie trzeba dodać jeszcze jeden element: terroryzm. Brendan I. Koerner zaprasza do kraju, gdzie porwania samolotów są nowym sportem narodowym, ale uprowadzone maszyny, inaczej niż w XXI wieku, nie stają się terrorystycznymi pociskami artyleryjskimi.

Sprawcy tych porwań nie giną potem w spektakularnych akcjach oddziałów antyterrorystycznych, ale żyją dalej, np. na Kubie albo w Algierii. Jest jeszcze lepiej, bo oto niektórzy są do dzisiaj poszukiwani przez FBI, a przecież od ich podniebnych „wyczynów” minęło ponad czterdzieści lat. Zapnijcie pasy, będzie się działo. Pora odkryć nieznaną kartę z dziejów Ameryki. - Kacper Rękawek

Znakomicie przywołując atmosferę tamtych czasów z ich wrzącym napięciem rasowym, rozczarowaniem wojną wietnamską i oparami marihuany, "Niebo należy do nas" żywo opowiada o porwaniu samolotu na najdłuższy dystans w historii Ameryki, tym najbardziej medialnym z występków, którego następstwa dotknęły sporej części świata.

Rzeczywistość okazała się tu dziwniejsza niż fikcja. […] Zajmujący i wnikliwy sposób relacji w "Niebo należy do nas" budzi odczucie, że nawet niedawne wydarzenia działy się nie tylko w innej epoce, ale wręcz na innej planecie. - "The Daily Beast"