Moi rodzice nie są tak naprawdę moi

Na początku każdy z nas patrzył na świat w sobie tylko właściwy sposób. Z czasem to spojrzenie - twórcze, chociaż chaotyczne - przybrało formę naszych "przekonań". Ta książka przedstawia niektóre z tych wczesnych wyobrażeń, które powstały w dzieciństwie i zachowały się jako wspomnienia w dorosłości. Inspiracji tym nietypowym historiom dostarcza nasze ograniczone doświadczenie, ale chodzi w nim o coś więcej niż tylko o to, że wszyscy wierzyliśmy w Gwiazdora.