Ukarani w Motku

Skąd taki pomysł na wiersze? Poniekąd z wyrośnięcia z sielankowego pejzażu towarzyszącego całej mojej młodości. W wierszach da się wyczuć związanie z urokliwym miejscem, jakim jest Dolny Śląsk. A że zbyt blado to na co dzień postrzegamy, postanowiłam to dowartościować i docenić. Dobrze posługującym się literacką wersją wydarzeń dedykuję tę książkę. To, że jesteśmy częścią natury, jak i reakcji odwrotnej, nawet bardziej pozytywnej, wymaga od nas faktu usprawnionej kontemplacji nad biorytmem. Gdy niszczymy zamiast odbudowywać więzi z przyrodą, tracimy szansę na odpowiedź pod postacią uzupełnienia pustki co do natury. To droga nie bez powrotu, okryta tajemnicą. Naturalne jest modne i coraz częściej powracamy do tego w szumnym związku. Warto spróbować i się popisać.