Scena i ekran. Przestrzeń dialogu interartystycznego

W grudniowy wieczór 1895 roku trzydziestu pięciu paryżan w Salonie Indyjskim Grand Cafe obejrzało pierwszy pokaz wynalazku Augusta i Louisa Lumiere, a nowa forma widowiska zafascynowała wkrótce wielu ludzi profesjonalnie związanych z teatrem - reżyserów, aktorów, producentów i właścicieli, zaadaptowanych później na widownie "kinematografu", wodewilowych sal przy Champs Elysees. Jednak niewielu z nich przypuszczało wówczas, że niesforna młodsza siostra - filmowa - zdoła kiedykolwiek dorównać swojej starszej - sztuce teatru. Kwestionowane na początku, albo traktowane najwyżej ca ira, pokrewieństwo okazać miało się jednak coraz silniejszym związkiem. Taka była owego związku prehistoria. Co było później? Jakie zjawiska znalazły się we wspólnej przestrzeni interartystycznego dialogu teatru z filmem i innymi sztukami audiowizualnymi? Jak sztuka teatru wpływała na film? Jak sztuka kinematograficzna inspirowała teatr? Na te właśnie pytania starają się odpowiedzieć autorzy zebranych tutaj studiów i szkiców.