Miesięcznik Znak 779 04/2020: Duchowe światy Olgi Tokarczuk

Moc literatury tworzonej przez Olgę Tokarczuk polega przede wszystkim na sile opowieści. Pisarka uważa literaturę za wyrafinowany, głęboki sposób komunikacji międzyludzkiej. Krytyka już od czasów debiutu powieściowego w 1993 r. ma kłopot z klasyfikowaniem i opisywaniem twórczości autorki Biegunów. Pisano o realizmie magicznym, powieści psychologicznej, porzuceniu tradycyjnej narracji, literaturze środka czy tzw. małych ojczyzn. Werdykt Akademii Szwedzkiej niewątpliwie ostatecznie uczynił z niej pisarkę popularną: w dwa miesiące po jego ogłoszeniu Polacy wykupili ponad milion książek noblistki.
Gdy efekt Nobla opadł, przyszedł czas, by z dystansem i z większą niż dotychczas uwagą przyjrzeć się twórczości Tokarczuk.
Jak przebiegała pisarska droga noblistki? Które tematy są dla niej najistotniejsze? W jaki sposób kreuje swoje duchowe światy? Co cenią w jej pisarstwie wydawcy, tłumaczki oraz literaturoznawczynie?
Odpowiadają: Eliza Kącka, Anna Marchewka, Zbigniew Mikołejko, Antonia Lloyd-Jones, Daniel Kampa, Oksana Zabużko i Olga Tokarczuk
W numerze także:
Tom Halk. Rozmowa i fragment autobiografii słynnego teologa
Nowa proza Joanny Rudniańskiej, autorki opowiadań RuRu
Wielkie pisarki, przyszłe noblistki: kim są i jak opisują świat.