Emocjonalność studentów doświadczających syndromu wyczerpania sił. Część 1

Problematyka wyczerpania sił jest obecna w literaturze psychologicznej od wielu lat, ale spór wokół jego definicji, kategorii diagnostycznej, przyczyn czy następstw nadal nie został rozstrzygnięty. Badacze zgadzają się jednak, że doświadczanie wypalenia wiąże się z wysokim ryzykiem zaburzeń zdrowia psychicznego, takich jak: depresja, zaburzenia lękowe czy większa podatność na uzależnienia od substancji psychoaktywnych i nowoczesnych technologii. Dopiero od niedawna zauważono, że zjawisko to pojawia się również w grupach dzieci, młodzieży i studentów, w kontekście przeciążenia fizycznego i psychicznego obowiązkami szkolnymi lub akademickimi. Zwraca się tu uwagę na silne stresory, z jakimi zmagają się przez cały okres edukacji osoby w wieku rozwojowym.
Niniejsze opracowanie ma na celu przybliżenie zarówno aktualnego stanu wiedzy na temat tego zespołu objawów, jak również ukazania mechanizmów, które powodują, że młodzi i pełni zapału do nauki ludzie w trakcie jej trwania tracą energię do nabywania wiedzy i zaczynają postrzegać ją jako bezwartościową i nieprzydatną; stają się zniechęceni, apatyczni i nieszczęśliwi. Często zaś rezygnują z kontynuacji kształcenia na wyższych jego etapach, tym samym tracąc szansę na rozwój posiadanych potencjałów i zdolności oraz realizację wcześniejszych marzeń życiowych.