Złap i ukręć łeb. Szpiedzy, kłamstwa i zmowa milczenia wokół gwałcicieli

W 2017 roku Ronan Farrow, syn słynnej hollywoodzkiej pary, Mii Farrow i Woody’ego Allena, prowadził dziennikarskie śledztwo w związku z przemocą seksualną w Hollywood. Sprawa dotyczyła producenta filmowego Harveya Weinsteina, jednej z najbardziej wpływowych osób w branży.

Farrow poznawał kolejne ofiary Weinsteina, jednak to nie ich liczba zbulwersowała dziennikarza – najbardziej szokujące było to, jak wielu ludzi od lat wiedziało o całym procederze i uczestniczyło w jego tuszowaniu lub tolerowało go w milczeniu.

Wkrótce okazało się, że wpływy Weinsteina sięgają daleko poza granice jego filmowego imperium. Telewizja NBC, dla której pracował Farrow, zaczęła rzucać mu kłody pod nogi, a w końcu nakazała przerwanie prac nad reportażem. Dziennikarz i świadkowie, którzy zdecydowali się z nim rozmawiać, byli zastraszani przez prawników producenta i inwigilowani przez zatrudnionych przez niego detektywów oraz agencje szpiegowskie.

A kiedy wreszcie reportaż ujrzał światło dzienne, wyszło na jaw, że sprawa Weinsteina to tylko wierzchołek góry lodowej – podobnych do niego było więcej, a sieć powiązań między światem polityki, biznesu i mediów przez lata zapewniała im bezkarność.

Za ujawnienie sprawy Weinsteina Ronan Farrow wspólnie z redakcjami „New Yorkera” i „New York Timesa” otrzymał w 2018 roku Nagrodę Pulitzera.

Musicie przeczytać tę książkę. Opowiada o tym, jak tuszuje się przypadki przemocy seksualnej i jak dzięki nieustraszonej i wnikliwej pracy dziennikarskiej się je ujawnia – pomimo gróźb, zastraszania i układów na górze. Poruszające! - Margaret Atwood

Doskonale udokumentowana i wstrząsająca książka. Z jednej strony przypomina „Wszystkich ludzi prezydenta”, z drugiej – szpiegowski thriller. - Rasha Madkour, Associated Press

Ten najlepszy szpiegowski thriller roku jest dziwniejszy i bardziej przerażający niż fikcja. Reportaż śledczy Farrowa wciąga i niepokoi, odważnie odsłaniając brudy, które elitarne amerykańskie instytucje przez lata zamiatały pod dywan. - David Canfield, „Entertainment Weekly”