Nazistowska eugenika. Prekursorzy, zastosowanie, następstwa

Pseudonauka zwana eugeniką – zaistniała w wielu krajach w ostatnich latach XIX i na początku XX wieku. Najbardziej entuzjastycznie doktryna ta została przyjęta w Niemczech, gdzie stosowanie teorii eugenicznej spotkało się z wyjątkową przychylnością władz. Była postrzegana jako odpowiedź na wszystkie pozornie nierozwiązywalne problemy zdrowotne i społeczne ludzkości i promowana jako substytut ortodoksyjnych przekonań religijnych. Program zrodzony z często sprzecznych opinii rozpoczął się, pod rządami nazistów, od przymusowej sterylizacji tysięcy obywateli Niemiec, następnie przekształcił się w masowe mordowanie najbardziej bezbronnej ludności, by ostatecznie ewoluować w obejmującą cały kontynent politykę eksterminacji tych, którzy nie pasowali do nazistowskiego wyobrażenia świata.

Postęp tej barbarzyńskiej polityki przeszedł kolejne etapy rozwoju. Od praktycznego zastosowania eutanazji przez organizację zwaną akcją T4 – i ośrodki zagłady, które ta instytucja zrodziła – po akcję „Reinhardt” i Holokaust.

Jak to się stało? Jaki to miało wpływ na współczesne społeczeństwo? Jakie cechy i losy jednostek przyczyniły się do wprowadzenia tej morderczo nieludzkiej quasi-religii? Melvyn Conroy udziela wyczerpujących i złożonych odpowiedzi.

Melvyn Conroy bada Holokaust od ponad 60 lat. Jest znawcą tematu, a także współautorem licznych publikacji, zarówno drukowanych, jak i internetowych. Urodził się w Anglii w 1941 roku w umiarkowanie ortodoksyjnej rodzinie żydowskiej. Jego dziadkowie wyemigrowali z Polski (ówczesnego zaboru rosyjskiego) na początku lat 90. XIX wieku. Już jako dziesięciolatek zaczął interesować się historią Holokaustu. Pisanie tej książki okazało się długotrwałym procesem trwającym łącznie ponad 10 lat.