Pasi koniki upiórkowane

Zbiór tekstów Małgorzaty Nowakowskiej-Karczewskiej o wdzięcznym i zagadkowym tytule, którego znaczenie wyjaśnia sama Autorka, Pasi koniki upiórkowane, przywodzi skojarzenie z sylwą (silva rerum, łac. las rzeczy), popularną w Polsce zwłaszcza w XVII w. Źródłem nazwy jest tytuł zbioru Silvae rzymskiego poety Stacjusza, żyjącego w I w. Główną cechą sylwy jest różnorodność formalna i tematyczna zgromadzonych w niej cytatów, brak sztywnych reguł w ich doborze, dzięki czemu możliwości repertuarowe stają się wręcz nieograniczone. Barokowe zbiory poetyckie, nazywane ogrodami czy też wirydarzami, charakteryzowały się taką właśnie różnorodnością i zawierały opisy subiektywnych obserwacji i refleksji, specyficzne dla dziennika, drobne utwory prozatorskie, poetyckie, scenki dramatyczne i inne zapiski, nierzadko także łacińskie.

Podobnie dzieje się w tekstach Małgorzaty Nowakowskiej-Karczewskiej, w których spotykają się tematycznie dobrane cytaty z literatury polskiej i obcej, połączone komentarzem, będącym nie tylko słowem wiążącym, ale zawierającym liczne dopowiedzenia, ciekawostki a to z dziedziny astrologii, a to biograficzne, nierzadko ujawniające tajemnice alkowy. Wszystko to połączone w zgrabną całość, w której każde zdanie łączy się z następnym i z niego wynika oraz opatrzone puentą, niekoniecznie podaną wprost, ale zawsze czytelną.