Norman wiele razy słyszał głosy, jednak nigdy nie były tak natarczywe jak teraz. ?Pospiesz się!? ? szeptały. ?Ratuj Alijah!?
Norman wiedział, że nie może w czasie alarmu wychodzić z kryjówki, lecz dziś działo się coś dziwnego. Nagle usłyszał cienki dziewczęcy pisk. To krzyczała Alijah. Chłopak z zaciętą miną zerwał ze ściany kuszę i otworzył drzwi komnaty. Korytarz zasłany był ciałami martwych żołnierzy i potworów. Wokół unosił się smród krwi i fekaliów. Norman odruchowo pomacał, czy kotek nadal tkwi pod jego koszulą, i zaczął biec w kierunku gniazdka Alijah. Już z odległości kilkudziesięciu metrów usłyszał głuchy łoskot walących się ścian. Mur wokół drzwi do kryjówki siostry pokryty był dziurami po strzaskanych cegłach. Jakaś istota o wielu mackach, wisząca w powietrzu nad zwłokami gwardzistów, rozbijała ścianę, chcąc wedrzeć się do środka. Norman, krzyknąwszy rozpaczliwie, wystrzelił parę bełtów w potwora. Stwór nagłym skokiem znalazł się przy chłopcu, jedna macka owinęła się wokół jego dłoni, miażdżąc ją w powolnym uścisku. Po chwili pogardliwe smagniecie posłało chłopaka pod przeciwległą ścianę. Norman dławił się krzykiem, leżąc w kałuży własnej krwi i moczu.
- Uciekaj! ? zawołał, wyjmując zdrową ręką kotka. - Uciekaj ? wyszeptał.
Szary-w-Bieli wyczuł wroga. Czuł ból niedorostka ze swojego stada i strach drugiego szczenięcia za ścianą. Po raz pierwszy sięgnął do umysłu Stada i poczuł żądzę krwi. Umysł Stada podpowiedział mu, jak zrobić to, czego domagał się instynkt - bronić szczeniąt i zabić wroga. Szary-w-Bieli rozpoczął przyrodzoną jego gatunkowi przemianę. Kiedy przywołana z nienazwanej otchłani istota odwróciła się, czując niebezpieczeństwo ? było już za późno. Rozjuszony wonią strachu szczeniąt, które znalazły się w niebezpieczeństwie, Szary-w-Bieli zaatakował. Pół tony stalowych, niewrażliwych na magię mięśni kierowanych przez mózg, który nie znał znaczenia słowa ?strach?, runęło na wroga.
- Zabij go! ? załkał Norman. ? Zabij je wszystkie!
Szary-w-Bieli zrozumiał przekaz. Sięgnął zmysłami do członków stada dwójki szczeniąt, którzy walczyli o życie, i ruszył zabijać.
Norman wiedział, że nie może w czasie alarmu wychodzić z kryjówki, lecz dziś działo się coś dziwnego. Nagle usłyszał cienki dziewczęcy pisk. To krzyczała Alijah. Chłopak z zaciętą miną zerwał ze ściany kuszę i otworzył drzwi komnaty. Korytarz zasłany był ciałami martwych żołnierzy i potworów. Wokół unosił się smród krwi i fekaliów. Norman odruchowo pomacał, czy kotek nadal tkwi pod jego koszulą, i zaczął biec w kierunku gniazdka Alijah. Już z odległości kilkudziesięciu metrów usłyszał głuchy łoskot walących się ścian. Mur wokół drzwi do kryjówki siostry pokryty był dziurami po strzaskanych cegłach. Jakaś istota o wielu mackach, wisząca w powietrzu nad zwłokami gwardzistów, rozbijała ścianę, chcąc wedrzeć się do środka. Norman, krzyknąwszy rozpaczliwie, wystrzelił parę bełtów w potwora. Stwór nagłym skokiem znalazł się przy chłopcu, jedna macka owinęła się wokół jego dłoni, miażdżąc ją w powolnym uścisku. Po chwili pogardliwe smagniecie posłało chłopaka pod przeciwległą ścianę. Norman dławił się krzykiem, leżąc w kałuży własnej krwi i moczu.
- Uciekaj! ? zawołał, wyjmując zdrową ręką kotka. - Uciekaj ? wyszeptał.
Szary-w-Bieli wyczuł wroga. Czuł ból niedorostka ze swojego stada i strach drugiego szczenięcia za ścianą. Po raz pierwszy sięgnął do umysłu Stada i poczuł żądzę krwi. Umysł Stada podpowiedział mu, jak zrobić to, czego domagał się instynkt - bronić szczeniąt i zabić wroga. Szary-w-Bieli rozpoczął przyrodzoną jego gatunkowi przemianę. Kiedy przywołana z nienazwanej otchłani istota odwróciła się, czując niebezpieczeństwo ? było już za późno. Rozjuszony wonią strachu szczeniąt, które znalazły się w niebezpieczeństwie, Szary-w-Bieli zaatakował. Pół tony stalowych, niewrażliwych na magię mięśni kierowanych przez mózg, który nie znał znaczenia słowa ?strach?, runęło na wroga.
- Zabij go! ? załkał Norman. ? Zabij je wszystkie!
Szary-w-Bieli zrozumiał przekaz. Sięgnął zmysłami do członków stada dwójki szczeniąt, którzy walczyli o życie, i ruszył zabijać.
Szczegóły
Tytuł: Pierwszy rokAutor: Adam Przechrzta
Wydawnictwo: Fabryka Słów
Kod paskowy: 9788360505922
ISBN: 978-83-605-0592-2
Języki: polski
Rok wydania: 2008
Ilość stron: 512
Format: 12.4x19.4cm
Oprawa: Miękka
Waga: 0.462 kg
Recenzje
Informacje:
Klienci, którzy kupili oglądany produkt kupili także:
Omega - 3 to co w rybach jest najlepsze
INTERSPAR
Mieliśmy papieża
Atut
Framework 5 Workbook + 2 CD
Richmond Publishing