Doświadczenie parentyfikacji

Parentyfikacja to rodzaj doświadczenia, które znacząco zakłóca funkcjonowanie środowiska rodzinnego. Opiera się ono bowiem na działaniach, często heroicznych, podejmowanych przez dzieci, które kosztem swojego poczucia bezpieczeństwa, zaspokojenia własnych potrzeb emocjonalnych i wykorzystania możliwości rozwojowych oraz za cenę swoich osiągnięć edukacyjnych zabiegają o uratowanie i ochronę rodziny czy utrzymanie status quo znanego i w ich mniemaniu stabilnego. [...]
Autorka polecanej publikacji za swój cel obrała poprowadzenie Czytelnika w głąb doświadczeń rozmówców i umożliwienie mu pełniejszego ich zrozumienia. Rozpoczyna więc od wyjaśnienia, czym jest zjawisko parentyfikacji występujące w rodzinach, prezentując dotychczasowe ustalenia naukowe na ten temat.
Następnie w rozdziale II przedstawia teoretyczno-metodologiczną perspektywę badań: od namysłu nad doświadczeniami (w tym rodzinnymi) jako kategoriami biograficznymi w kontekście teorii ról oraz teorii systemowej po dokładny opis procedury badawczej. Opisuje przebieg badania, procedurę analityczną i grupę rozmówców. Na szczególną uwagę w jej opinii zasługuje ostatnia część rozdziału, zatytułowana: Odpowiedzialność badacza aspekty etyczne. Podkreśla w niej kwestię szacunku badacza do uczestnika badań. Wskazuje, że badanego należy traktować nie tylko jako źródło danych empirycznych, ale przede wszystkim jako człowieka o konkretnej historii życia, którą nam powierza.
Doświadczenie parentyfikacji to proces odwróconej relacji między dzieciństwem jako takim a rodzicielstwem między dziećmi a rodzicami. W kolejnych rozdziałach zatem Autorka przedstawia dokonaną przez nią rekonstrukcję doświadczenia parentyfikacji w ujęciu procesualnym.