Seksualny kapitał
Wyobrażone wspólnoty smaku i medialne tożsamości polskich gejów

Jak można rozumieć związki mediów, kultury popularnej i (homo)seksualności Jaki wpływ na seksualne projekty tożsamościowe mają procesy digitalizacji i konwergencji mediów W jaki sposób jako użytkownicy mediów konfrontujemy się z politykami tożsamości Autorzy znakomitej części prac zmagających się z tak postawionymi pytaniami, udzielają zwykle podobnych odpowiedzi: że seks zawsze się sprzedaje, że media zapośredniczają i reprodukują heteronormatywny dyskurs tożsamości, że tylko niezależne i jakościowe media dają szansę pokonania dominującej heteroseksualnej ideologii. Samuel Nowak, odwołując się do przykładu gejów, proponuje odwrócenie tej perspektywy. Wtedy na media i popkulturę spojrzeć można jako na niekończącą się bitwę o prawo do artykulacji własnego seksualnego ja. Portale randkowe, kampanie społeczne, programy telewizyjne, tabloidowe newsy okazują się ważnymi politycznie przestrzeniami oporu przed dominacją. Towarzyszą mu rozmaite taktyki podstępu oraz akty ciągłej niesubordynacji ze strony odbiorców mediów.