Budowniczy ruin

Debiutancka powieść Herberta Rosendorfera, "Budowniczy ruin" to prawdziwie brawurowy utwór literacki, który rozbawi i zaskoczy niejednego wprawionego Czytelnika.

Do napisania tego utworu w formie dawnego romansu szkatułkowego zainspirował go "Rękopis znaleziony w Saragossie". Zestaw pouczających opowieści w których autor łączy po mistrzowsku ironię i grozę, humor i refleksję, romantyczną balladowość wraz z makabrą, motywy apokalipsy i arlekinady, żart oraz powagę.

Urzekające i pełne uroku historie miłosne, które rozgrywają się w Wenecji - w epoce Don Juana i Fausta, przeplatane są opowiadaniami, rozwijającymi współczesną tematykę zagrożenia świata np. historia człowieka, który w oczekiwaniu na katastrofę buduje schron, który ma uchronić trzy miliony ludzi.

Autor daje ponieść się fantazji, wykazując dużą erudycję literacką i wplatając w materię tekstu elementy muzyczne. "Budowniczy ruin" to powieść brawurowa, czasami absurdalnie zabawna (spożywanie sufletu z talerzyka w czasie wspinaczki po górskiej grani) i nieprzewidywalna, nieustannie zaskakuje.

Herbert Rosendorfer - austriacki pisarz, urodził się 19 lutego 1934 roku w Bolzano we Włoszech, zmarł 20 września 2012 roku w Eppan an der Weinstraße. Autor powieści takich jak: "Stefania i tamto życie" (1980), Wielkie solo Antona L."(1989), "Cierpienia Ballmanna" (1992), "Listy w chińską przeszłość" (2008). Człowiek wszechstronny, autor scenariuszy filmowych, seriali telewizyjnych, sztuk teatralnych, biografii, libretto operowych. Zdobywca wielu nagród, między innymi, takich jak: Deutscher Science Fiction Preis, Deutscher Fantasy Preis.