Polityka narodowościowa państwa na czechosłowackim Śląsku Cieszyńskim w latach 1920-1938

Książka ma na celu wspieranie i propagowanie idei pedagogiki serca i związanej z nią społecznej inicjatywy powołania Komitetu Upowszechniania Wychowania Emocjonalnego Pedagogika Serca, którego honorowym patronem jest Maria Łopatkowa. Celem Komitetu jest uzyskanie zgody Organizacji Narodów ZjednoW wyniku podziału Śląska Cieszyńskiego w 1920 r. Czechosłowacja uzyskała kopalnie węgla kamiennego, przemysł hutniczy i linię kolejową łączącą ziemie czeskie ze Słowacją. Integracja obszaru zamieszkiwanego w znacznej części przez Polaków i Niemców była poważnym wyzwaniem dla nowego państwa. Pomimo że czechosłowackie ustawodawstwo zapewniało mniejszościom narodowym szerokie prawa, administracja państwowa dążyła do umocnienia pozycji przedstawicieli narodu czeskiego kosztem mniejszości. Opierając się na materiałach archiwalnych wytworzonych przez czechosłowackie urzędy państwowe, autor przedstawia szeroką gamę działań prowadzonych w tym kierunku, obejmujących tak różnorodne dziedziny życia społecznego i gospodarczego jak: szkolnictwo, spisy ludności, samorząd gminny, wybory parlamentarne, reforma rolna, kwestie wyznaniowe, polityka personalna w urzędach i instytucjach państwowych oraz w przemyśle.

The Ethnic Policy of the Czecho-Slovak State Toward Cieszyn Silesia in the Years 1920–1938

Although Czechoslovak legislation gave ethnic minorities liberal laws, the state administration sought to strengthen the position of the Czech nation at the expense of minorities. On the basis of the archival legacy of the Czech government institutions, the author shows the scale of the actions undertaken, which encompassed various areas of social and economic life. czonych na dodatkowy wpis w Konwencji Praw Dziecka, odnoszący się do obowiązkowego kształcenia uczuć wyższych w systemach edukacyjnych państw członkowskich ONZ i rozwijania u dzieci i młodzieży zdolności kochania oraz empatii. Pedagogika serca powinna stać się dla każdego pedagoga i nauczyciela wyznacznikiem sposobu pracy i jej perspektywą. Nowe pokolenie wychowane w duchu pedagogiki serca realizując wzór osobowy Homo Amans – człowieka miłującego ludzi i świat – człowieka pokoju, rozpoczęłoby pozytywną globalizację świata, zmierzając do upragnionego przez ludzkość celu – do trwałego pokoju.